Vou aproveitar unha fermosa historia para romper con tres semanas de silencio no blog. Espero que alguén poida aprender algo dela. Tirada do libro "Mente Zen, mente de principiante" de Shunriu Suzuqui que estou a ler.
É a historia dun mestre e mailo seu aprediz.
Un día o descípulo estaba sentado, practicando zazén.O seu mestre viuno e preguntoulle "¿Que estás a facer?". "Estou practicando zazén", respondeu. "¿Por que estás practicando zazén?". "Quero lograr iluminación,quero ser un Buda", dixo o aprendiz. ¿Que fixo o mestre? Ergueu un azulexo e comezou a pulilo, lentamente coa man.O descípulo entón preguntou "¿qué fai, mestre?". "Quero convertir iste azulexo nunha xoia''foi a súa resposta."¿Como é posible convertir un azulexo nunha xoia?", preguntou o mozo intrigado. entón o mestre dixo:
"¿Como é posible convertirse en Buda practicando zazén? "¿Queres alcanzar a budidade? Fóra da túa mente ordinaria, non hai budidade algunha. Cando un carro non anda, ¿en quen bates coa vara? ¿no carro ou no cabalo?"
4 comentários:
Hola, erroneo o cierto..me pregunto si el pulir un ladrillo no es en si la practica de todos los budas. Saludos desde Chile
Puede ser, pero no esperes que el pulir por pulir transforme el ladrillo en joya, no hay recetas, es un decorrer continuo y como tal el camino del ladrillo a la joya no es único. De todas maneras ¿quién dice que la joya sea en realidad mejor que el ladrillo?
Perdona, pero si escribes como anónimo no podré conocerte.
meiyo, gassho
Postar um comentário