A millor parada da fin de semana

Superman!!!

Google Street View aínda non chega a Ourense

Pero aínda así colleron a Deus asomando as barbas na Limia.

Fermosa imaxe de Google Maps

Sempre que uso Google Maps véñenme á cabeza un par de pensamentos.

1. Paréceme espectacular que unha ferramenta coma esta sexa de balde.
2. Que pequeno é o mundo

A imaxe que vedes é a cidade santa de A Meca.

O xogo de Cronos

Ollai irmaus,
canto comeza acaba.
Deixámo-lo berce
e xa erguemos casa,
e mentres uns chegan
outros pasan.

Ollai musas,
canto comeza acaba.
Mistúranse as artes
e con gracia,
trocamos estilos
cal se non fosen nada.

Ollai herois,
canto comeza acaba.
Desafiades ós ventos,
mentres as horas acampan,
e buscades quecervos
á beira das lapas.

Ollai poderes,
canto comeza acaba.
Caen os imperios
e os reinos cambian,
mudamos gobernos
e castes e razas.

Ollai pois vós
canto comeza acaba.
Debuxando a realidade,
máis cando ista ataca
deixamos os soños
orfos de almofada.

Ollai cómo tamén
canto comeza, remata.

Mestre

Xosé Lois, coma sempre.

Vaites vaites

¿Como que en Galicia non se pode falar en castelán?

Boísimo

Amor que da arcadas

Vou ó baño a potar e xa mismo volvo

Parecido razoable

Blas

J.F. Mourón

Sen ánimo de ofender, por suposto.

Asumindo a realidade:

Todos somos monicreques, máis ú-las cordas? Quen as poida ver que avise, non sexa o demo que as crucemos e quedemos amarrados.

Sobre o marxismo

-¿Cántos marxistas fan falla pra enroscar unha lámpada?
- Ningún, a lámpada contén a semente da súa porpia revolución.

Síntome observado

É que faga o que faga, sempre hai un trasno fitando pra min.

As guerras son un tanto molestas

http://simpleimagehost.net/show.php/138_lel.gif.html

Moraima - Milladoiro

Na voz de Ana Belén cantando en galego no "Auga de Maio" de Milladorio, unha fermosísima canción.

A saía do vento baila
nun horizonte de mar
Moraima, lévame Moraima
na túa cintura de terra e sal.
As sombras de mil estrelas
danzando na túa man
Moraima, lévame Moraima
entre flores de lúa e metal
lévame Moraima, lévame Moraima
na túa cintura de terra e sal.
Sobre cabelos de chuvia
brina un sorriso de luz
Moraima, lévame Moraima
cabalgando no sol de cristal.
Xogas con niños de prata
pombas dun silencio azul
Moraima, lévame Moraima
nas xanelas de area
lévame Moraima, lévame Moraima
cabalgando no sol de cristal.
Trenza ca noite un manto
onde poder descansar
Moraima, lévame Moraima
navegando sobre o ceo.
Fai un espello de liño
ó paso do teu andar
Moraima, lévame Moraima
sobre cántaros de auga
lévame Moraima, lévame Moraima
navegando sobre o ceo.

María Soliña. (Celso Emilio Ferreiro)

Un poema que refrexa coma nengún outro a persecución de bruxas por parte da inquisición en Galicia. Posiblemente o único delito de Maria Soliña foi ter en posesión riquezas que a igrexa desexaba e o poder de representación pra decidir nas obras que serían levadas a cabo.

Polos camiños de Cangas
a voz do vento xemía:
ai, que soliña quedache,
María Soliña.
Nos areales de Cangas,
Muros de noite se erguían:
Ai, que soliña quedache,
María Soliña.
As ondas do mar de Cangas
acedos ecos traguían:
ai, que soliña quedache,
María Soliña.
As gueivotas sobre Cangas
soños de medo tecían:
ai, que soliña quedache,
María Soliña.
Baixo os tellados de Cangas
anda un terror de agua fría:
ai, que soliña quedache,
María Soliña.

Crases de xente

Sempre creín que hai dous tipos de persoas:

- Os que están mal porque non teñen nada que lles faga estar ben.
- Os que están ben porque non lles ocorreu nada que lles faga estar mal.

Un consello, procura ser diste último grupo.

O millor dos oitenta

"Simply Irresistible" - De Robert Palmer, unha das grandes cancións dos oitenta (por non falar do video).

Robert Palmer - Simply Irresistible
Cargado por Dan_of_the_Land -

Un home parvo

Era un home tan parvo, tan parvo, que cando os demais lle dicían que estaban ben, il críaos.

Txoria txori (O paxaro é paxaro)

Se lle tivera cortado as ás tería sido meu, non tería fuxido. Pero así, tería deixado de ser un paxaro. E eu… eu o que amaba era un paxaro.
Mikel Laboa

TxoriaTxori_

View more presentations or Upload your own.

Breve historia Zen

Vou aproveitar unha fermosa historia para romper con tres semanas de silencio no blog. Espero que alguén poida aprender algo dela. Tirada do libro "Mente Zen, mente de principiante" de Shunriu Suzuqui que estou a ler.

É a historia dun mestre e mailo seu aprediz.

Un día o descípulo estaba sentado, practicando zazén.O seu mestre viuno e preguntoulle "¿Que estás a facer?". "Estou practicando zazén", respondeu. "¿Por que estás practicando zazén?". "Quero lograr iluminación,quero ser un Buda", dixo o aprendiz. ¿Que fixo o mestre? Ergueu un azulexo e comezou a pulilo, lentamente coa man.O descípulo entón preguntou "¿qué fai, mestre?". "Quero convertir iste azulexo nunha xoia''foi a súa resposta."¿Como é posible convertir un azulexo nunha xoia?", preguntou o mozo intrigado. entón o mestre dixo:
"¿Como é posible convertirse en Buda practicando zazén? "¿Queres alcanzar a budidade? Fóra da túa mente ordinaria, non hai budidade algunha. Cando un carro non anda, ¿en quen bates coa vara? ¿no carro ou no cabalo?"

"La voz de Galicia", poderías por máis atención

A seguinte é a nova que publicou o xornal "La voz de Galicia" por mor do pasamento de Natasha Richardson, muller do actor Liam Neeson. Sempre é un suceso tráxico que unha persoa tan nova morra, e se cadra por iso, nistas novas hai que ter moito coidadiño co que se difunde. Atención ó seguinte extracto.


"Tanto Neeson, como sus dos hijos y su madre, de 72 años, la acompañaron en el momento de su muerte. También concurrieron a visitarla al hospital su hermana, la actriz Joely Redgrave, y la estrecha de Hollywood Lauren Bacall."

O dito, moito coidadiño.

O sexismo no século XXI nunha soa imaxe

Día da crase obreira galega

Sirva iste vello cartaz pra que ninguén esqueza o que niste día lembramos. Tal día como hoxe a represión levou a vida de dous traballadores, non permitamos que ocorra nunca máis.

Parabéns a todas no Día da Muller

Case o esquezo.

Que vivan os Heredeiros da Crus

E mentres tanto haberá que conformarse coas novas bandas de Tonhito de Poi e Javi Maneiro. A banda de éste último chámase Jabón Blue e, aínda que lonxe do son dos Heredeiros e que a maioría das cancións son en castelán, déixase escoitar bastante ben. A decir verdade ista canción soa un pouco ós Red Hot Chili Peppers

JABÓN BLUE - La música va por dentro - " No quiere nada de mi"

La duda es buena
aunque no siempre a veces
pero suele llegar a confundir

Si mi amor te confunde
puede hacer que dudes
algo me dice
ésto llegó a su fin

No puedo querer que me quieras
que me quieras
como yo te quiero a ti

Te daría mi vida
si la quisieras vivir
pero no quieres nada de mí

No quiere nada de mí

El pelo largo
los ojos rojos
mis antojos suelen llegar a confundir

Tienes la puerta abierta
deja la vergüenza fuera
decía mi abuela
que no te vamos a comer

No puedo querer que me quieras
que me quieras
como yo te quiero a ti

Te daría mi vida
si la quisieres vivir
pero no quieres nada de mí

No quiere nada de mí

Mi vida tú
mis sueños tú
mi alma vacía (Bis)

No quiere nada de mí (x4)

No puedo querer que me quieras
que me quieras
como yo te quiero a ti

Te daría mi vida
si la quisieres vivir
pero no quieres nada de mí
No quiere nada de mí (x3)

Mi vida tú
mis sueños tú
mi alma vacía (x4)

Canción para un día calquera

Traducción de "If Not Here" de Michelle Shocked:

Creme cando che digo que iste mundo non é o meu fogar
Creme cando che digo que iste mundo non é o meu fogar
Tódolos meus días estou atado a errar,
Se non eiquí, onde?

A pantasma do anos non desaparece
A pantasma do anos non desaparece
Canto máis corro, máis quere quedar
Se non eiquí, onde?

Unha carga compartida é só medio problema.
Sei que te preocupaches, sei que o entenderías
Unha carga compartida é só medio problema.
A alegría de compartila é o dobre de alegría.

Nos teus brazos atopei un lugar pra descansar
Nos teus brazos coido que atopei un lugar pra descansar
Nos teus brazos, onde máis gusto estar
Se non ehí, onde?

Sabiduría Oriental

Mañá a primeira hora preséntome ó meu derradeiro exame do semestre co cal xa remata a ronda de sete, visto o visto só podo acudir á milenaria fonte cultural chinesa:

"Se caes sete veces, érguete oito"---- Proverbio chinés.

Sabiduría occidental

" A ensinaza debería ser de tal maneira que o ofrecido sexa percibido como un valioso agasallo e non coma unha pesada tarefa"

Non o digo eu, díxoo Albert Einstein. Mágoa que os descípulos de Einstein non opinen o mesmo na meirande parte dos casos.

Trobadores e Xograres

Vivimos nun mundo que cambia de vestimenta, que se move en coche, que vai ó súper ate a cagar. Vivimos nun mundo que é capaz de cambialo todo para que non cambie nada. Quero referirme moi especialmente ó tema do arte, quizais onde a grandeza humana e a súa miseria viven en mistura incontrolada.
Fai moito tempo que levo pensando en que hai moitísimos cantantes, músicos, actores e mesmo políticos que fixeron moito máis polas letras galegas que ningún escritor (nalgúns casos músicos, actores e mesmo políticos que non son galegos). A dúbida que acubillo é a seguinte: ¿ Non merecen estas persoas o recoñecemento e universal aplauso da cultura galega?
Desgraciadamente, ás veces, parece ser que non. Sómente así consigo entender que ningún deles teña por exemplo o Día das Letras adicado á súa persoa.
¿ É acaso millor para as letras galegas que a súa festividade sexa adicada un perfecto descoñecido con apenas unhas páxinas publicadas en galego a que se honre a alguén que as pasou putas no cárcere por defendé-la súa cultura? ¿ Ou será máis ben que ista crase de recoñecementos literarios son repartidos en comandita entre un pequeno montón de emperifollados escritores e só serven pra que entre iles se aplaudan e poidan dicir mirándose os uns ós outros " Jo macho, que buenos somos"?
Todo isto fíxome pensar na idade media (mira ti que cousas). Por un lado están os trobadores, de crase alta e que compoñen por que lles sai do escroto, que a vida non lles vai niso ( efectivamente, en calquera época é millor ter moeda que non ter un can); polo outro os xograres, tipos de crase media-baixa que son profesionais do seu e que se queren comer teñer que ir á praza da cidade ou, con moita sorte, ó salón do pazo do lugar a rabuñar unhas moedas.
¿ Quen é o trobador e quen o xograr hoxe en día?
Despídome cunha dúbida pequena ¿Canta xente leu a Yolanda Castaño (un exemplo) e canta xente cantou a Ana Kiro (outro exemplo)? Pois iso, letras galegas mediante.

Descanse En Paz

Faía máis de seis meses que estabamos xuntos, hoxe, desgraciadamente , quedou tirado no chan dunha perruquería pra nunca máis se erguer. Pasamos bos momentos, pero a vida é así e teño que aprender a vivir sen il.

De bos e malos profesores

"O tempo é un gran profesor, desafortunadamente mata a tódolos seus pupilos"

Louis Hector Berlioz

Eu teño coñecido profesores bastante malos, pero ningún chegou tan lonxe.

Unha verdade coma un templo

"O que perdiches non te será devolto. Terase perdido para sempre. O único que che quedará serán as cicatrices que marcan a ferida. O único que podes escoller facer é continuar ou non. Pero se continúas, é sabendo que levas as cicatrices contigo."
-- Charles Frazier